strefa grozy

Reykjavik, zimowa pora, święta za pasem. W dużym hotelu pełnym gości zostaje zamordowany portier. Właśnie jak co roku miał się udać na zabawę choinkową, przebrany za Świętego Mikołaja; od wielu lat pracował i mieszkał w hotelu, w maleńkim pokoju. Kto mógł zabić tego niemłodego już, samotnego mężczyznę? Głos .  W powieści niewątpliwie jest to motyw dominujący, od którego wiele zależy, który rozbrzmiewa w myślach głównych bohaterów. Głos. To on rozbrzmiewa z kart powieści, to on daje się słyszeć wszędzie tam, gdzie słychać milczenie - tych, który powinni mówić. Jedną z największych wad tej książki jest jej monotonia. Bohater snuje się po hotelowych korytarzach, próbując rozwikłać zagadkę zabójstwa jednego z pracowników, starszego portiera, którego znaleziono zadźganego w swoim pokoju, a właściwie minimieszkaniu, znajdującym się w hotelowych piwnicach.  Komisarz to typ, który rozpamiętuje swoją przeszłość, jest samotnikiem z wyboru, o spokojnym usposobieniu. Typowy policyjn

Malownicza górska Francja, gdzieś na styku z Alpami. Lodowa kraina skuta zmarzniętymi emocjami, chłodem ludzkich czynów i idei. Nieopodal miasteczka uniwersyteckiego Guernon zostają odnalezione pokaleczone zwłoki młodego mężczyzny. Ciało zawisło wysoko na skalnej ścianie. Sprawa zostaje przydzielona wybitnemu specjaliście, policjantowi z kryminalną i wręcz sadystyczną przeszłością, który został przysłany specjalnie z Paryża. Pierre Niemans próbuje zmierzyć się z tym trudnym i nietypowym śledztwem. Jak się okazuje, to dopiero początek okrutnych mordów popełnianych na mieszkańcach górskiego miasteczka. W tym samym czasie, niemal równolegle do toczącego się śledztwa, inny francuski policjant Karim Abdouf próbuje wyjaśnić zagadkę profanacji grobu chłopca, który zginął przed laty w wypadku samochodowym. Nieznany sprawca włamuje się do grobowca. Wszystko wskazuje na to, że to robota miejscowych skinów. Policjant szybko próbuje sprawdzić, jak, i dlaczego to zrobili. Jednakże po bardzo szy